میومکتومی چیست؟
برای درمان فیبروم رحم با استفاده از جراحی میومکتومی باید حتماً به پزشک متخصص زنان یا فوق تخصص نازایی مراجعه کنید. این پزشکان بعد از انجام آزمایشات و معاینات مورد نیاز بهترین روش را با توجه به تعداد فیبروم های داخل رحم و وضعیت فرد مشخص می کنند.
انواع میومکتومی
یک فرد قبل از عمل بیهوشی عمومی دریافت می کند بنابراین فرد در جریان عمل دردی را احساس نمی کند. یک متخصص زنان می تواند میومکتومی را به روش های مختلف انجام دهد. این به اندازه، محل، تعداد فیبروم‌های موجود و اینکه آیا فرد برای نوع خاصی از میومکتومی مناسب است یا خیر، بستگی دارد. این روش ها در زیر آورده شده اند:
جراحی میومکتومی شکمی
در میومکتومی شکمی، جراح برش های مختلفی را بسته به اندازه و محل فیبروم ها و بدن بیمار ایجاد می کند. برای مثال، جراح ممکن است پوست زیر شکم را در امتداد خط موی شرمگاهی برش دهد. سپس لایه های دیواره شکم را بریده و وارد حفره شکمی می شوند. سپس جراح می تواند فیبروم ها را بردارد و از بخیه برای بستن زخم استفاده کند.
جراح ممکن است این نوع جراحی را برای فردی که فیبروم های متعدد یا بسیار بزرگ دارد توصیه کند. علاوه بر این، ممکن است این روش را برای افرادی که فیبروم بین عضلات رحم یا دیواره خارجی رحم دارند توصیه شود.
به طور کلی می توان گفت این روش که با نام لاپاراتومی نیز شناخته می شود با برشی عمودی یا افقی در قسمت زیر حفره لگن صورت می گیرد. برای انجام این جراحی برشی را در ناحیه پایین شکم ایجاد می کنند و پس از دسترسی به رحم فیبروم های ایجاد شده را خارج می نماید.
میومکتومی لاپاراسکوپی
میومکتومی لاپاراسکوپی شامل قرار دادن یک دوربین کوچک از طریق ناف است. جراح بریدگی‌های کوچک‌تری را در شکم ایجاد می‌کند تا ابزار جراحی را از آن عبور داده و فیبروم‌ها را خارج کند. سپس زخم را با استفاده از بخیه می بندند.
این روش کم تهاجمی است، زیرا از بریدگی های بزرگتر مانند بریدگی های ناشی از میومکتومی شکمی جلوگیری می کند. این نوع میومکتومی برای افرادی که فیبروم کمتری در دیواره خارجی رحم دارند مناسب است.
جراحی میومکتومی هیستروسکوپی
این نوع میومکتومی شامل قرار دادن یک هیستروسکوپ، یک دوربین با نور متصل، از طریق واژن و دهانه رحم و داخل رحم است. سپس جراح می تواند از ابزارهای جراحی مانند سیم یا حلقه برای برداشتن فیبروم های داخل رحم استفاده کند. این نوع میومکتومی فقط برای افرادی که فیبروم در داخل هیستروسکوپ رحم یا زیر پوشش داخلی رحم دارند مناسب است.
به طور کلی می توان گفت جراحی میومکتومی هیستروسکوپی زمانی انجام می شود که فیبروم های رحمی در حفره های رحمی بسیار بالا رفته باشند و از بیماری های شایع زنان است. در این زمان متخصص زنان ابزاری را از داخل لوله واژن وارد رحم کرده و فیبروم ها را از بین می برد.
میومکتومی رباتیک
این روش ترکیبی از بزرگنمایی سه بعدی با وضوح بالا، فناوری رباتیک و ابزارهای کوچک برای برداشتن فیبروم است.
جراح چندین برش کوچک در شکم ایجاد می کند. این برش ها به بازوها و ابزارهای روباتیک اجازه می دهد تا وارد رحم شوند و فیبروم ها را از بین ببرند. بسته به اندازه فیبروم، جراح ممکن است نیاز داشته باشد که فیبروم را به قطعات کوچکتر تقسیم کند تا آن را از شکم خارج کند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان داد که میومکتومی رباتیک برای برداشتن فیبروم های بزرگ رحم مناسب است و میزان عوارض پایینی دارد. علاوه بر این، این روش از یک رویکرد کم تهاجمی استفاده می کند که به طور کلی منجر به اقامت کوتاهتر در بیمارستان و بهبودی سریعتر می شود.
میومکتومی برای چه کسانی مناسب است؟
میومکتومی به عمل جراحی اطلاق می شود که هدف آن برداشتن فیبروم ها و حفظ رحم است. به این ترتیب، ممکن است برای کسانی که علائم فیبروم را تجربه می کنند و مایل هستند که در آینده بچه دار شوند، مناسب باشد. برخی از فیبروم ها فاقد هر گونه علائمی هستند و اغلب نیازی به درمان ندارند. با این حال، اگر فیبروم‌ها علائمی مانند موارد زیر ایجاد می‌کنند، ممکن است نیاز به میومکتومی داشته باشید:
- دوره های طولانی تر، مکرر یا سنگین قائدگی
- گرفتگی عضلات
- کم خونی
- درد لگن، شکم یا کمر درد
- درد هنگام رابطه جنسی
- مشکل در ادرار کردن
- یبوست
- درد مقعدی یا مشکل در دفع مدفوع
- سقط جنین
- ناباروری
- بزرگ شدن رحم و شکم
فردی که فیبروم دارد و می‌خواهد در آینده باردار شود، میومکتومی را ترجیح می‌دهد. این به این دلیل است که بر خلاف هیسترکتومی که شامل برداشتن رحم می شود، رحم در جای خود باقی می ماند لذا امکان بارداری در آینده وجود دارد.
دلایل انجام میومکتومی
در صورتی که خانم ها دچار فیبروم رحمی باشند نمی توانند باردار شوند. پس باید با انجام عمل میومکتومی این مشکل را برطرف کرده و پس از بازسازی رحم برای بارداری اقدام نمایند.
از مهم ترین دلایل که این جراحی به همراه دارد آن است که بیمار می تواند پس از انجام جراحی باردار شود. زیرا هیچ آسیبی به رحم وارد نمی کند و زمانی که مشکلات ایجاد شده به دلیل فیبروم های رحمی برطرف شود امکان باروری در بیماران افزایش پیدا می کند.